سابقه و هدف: در نژادهای آمیخته و یا نژادهای پربازده که لزوم استفاده از منابع لیپیدی در جیره برای تأمین سطح انرژی مورد نیاز دام است، به منظور افزایش بهره‌وری مصرف چربی و بهبود قابلیت هضم آن، استفاده از لیزوفسفولیپید دارای مزایایی می‌باشد. همچنین امکان استفاده از چربی در جیره با حفظ سرایر شرایط فیزیولوژی گوارشی، سبب کاهش مصرف غلات و جلوگیری از ناهنجاری‌های مترابولیکی نظیرر اسیدوز می‌شود. این پژوهش به منظور بررسی اثرات مصرف سطوح مختلف لیزو فسفولیپید بر عملکرد رشد، صفات کمی و کیفی لاشه، قابلیت هضم ظاهری، فراسنجه‌های خونی و آنزیم‌های کبدی در برهه‌های پرواری نر آمیخته‌های افشاری و زل انجام شد.

مواد و روش‌ها: در این پژوهش از تعداد  24رأس بره نر آمیخته نژاد زل با افشاری با میانگین وزن 1/9 ±  29/18کیلوگرم و میانگین سن  4ماه استفاده شد. بره‌های آزمایشی در  4تیمار و  6تکرار به مدت 94 روز مورد آزمایش قرار گرفتند. تیمارهای آزمایش شامل:  )1گروه شاهد بدون افزودن لیزوفسفولیپید در جیره و با جیره حاوی منبع لیپید،  )2تیمار حاوی منبع لیپید به اضافه افزودن  4/28درصد لیزوفسفولیپید در جیره،  )3تیمار حاوی منبع لیپید به اضافه افزودن  4/84درصد لیزوفسفولیپید در جیره،  )4تیمار حاوی منبع لیپید به اضافه افزودن  4/58درصد لیزوفسفولیپید در جیره بود. خوراک دهی به صورت انفرادی بود.

برای کسب اطلاعات کامل میتوانید مقاله زیر را مطالعه بفرمایید.